วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ จงอย่ าตั้งใจทำงานหาเงิน เพื่อไว้ใช้ในโรงพย าย าล ไปดูกันว่าทำไมเราถึงไม่ควรตั้งใจหาเงินเพื่อใช้ในโรงพย าบาล
พวกเราถูกปลูกฝังกัน มานาน ว่าเราเกิดมาต้องทำงานหาเงิน แล้วนำเงินไปใช้ชีวิต ซึ่งวงจรชีวิตเรา ก็จะเป็นเหมือนบรรพบุรุษที่ผ่าน มา ทำงาน ได้เงิน ใช้เงินซื้ อนั่นโน่นนี่ที่ต้องการ เงินหมดก็หาใหม่ ถามจริง ๆ เหนื่อยบ้างไหมกับการใช้ชีวิตแบบนี้ กับการใช้ชีวิตที่อยู่ใน ‘กรอบ’ ของสังคม ที่จำกัดให้เราเพียงแค่ คุณต้องเรียนให้จบ แล้วทำงาน มีเงินนะ ตัวคุณถึงจะมีคุณค่า แล้วจะต้องใช้ชีวิตในนิย าม มีคุณค่าไปจนถึงเมื่อไหร่
‘ยังเรียนไม่จบ ทำไม่ได้หรอ’
ผมก็เคยถูกปลูกฝังมาแบบนี้เหมือนกันครับ ว่าต้องเรียนให้จบก่อน แล้วจะไปทำอะไรก็ทำ แต่ถ้าวันนั้นผมไม่ทะเยอทะย าน ไม่คิดนอ กกรอบ ไม่มาเจอสังคมเพื่อน ๆ ที่ทำงานไปเรียนไป ตัวผมก็คงไม่มีวันนี้เช่นกัน วันที่ผมเกษียณตัวเองก่อนเรียนจบ หรือบางคนบอ กต้องอายุ 60 ปี ก่อนไม่ใช่หรอถึงจะเกษียณ แล้วจึงจะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตอย่ างคนอื่นบ้าง
อายุ 60 ปี เกษียณแล้ว เหลือเวลาอีกกี่ปีที่เราจะ ต า ย เราเหลือเวลาเท่าไหร่ที่เราจะได้ใช้ชีวิต ต ามใจเราบ้าง แต่อย่ าลืมนะ เมื่อคุณอายุ 60 ปีขึ้นไปแล้ว คุณอาจจะมีเวลาที่จะเที่ยว มีเงิน มีทุกอย่ างพร้อม แต่ร่างกายคุณคงจะไม่พร้อม สำหรับการเดินทางท่องเที่ยวหนัก ๆ แน่นอน
หากในอีกแบบหนึ่ง คุณฉีกกรอบทุกอย่ างทิ้งไป กรอบของสังคมที่คอยบอ กว่า เราต้องเป็นอย่ างนี้ แบบนี้ คำถาม ‘เราต้องแก่ก่อนหรอ ถึงจะสำเร็จจน มีเงินทอง’ ไม่ใช่เลยครับ ผมพิสูจน์ให้ดูแล้ว วัยวุฒิ คุณวุฒิและการที่ยังเรียนไม่จบ ไม่เกี่ยวกับการที่เราจะประสบความสำเร็จ ความสำเร็จจริง ๆ อยู่ที่ใจ ทำงานอย่ างคนฉลาด ที่รู้จักใช้เงินทำงาน
โดยที่เราไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยอย่ างแสนสาหัส ไปจนอายุ 60 ปี ถึงได้เที่ยว มาลงมือทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คิด ว่าเราจะทำได้กันเถอะครับ เราจะได้ใช้ชีวิตอย่ างคุ้มค่าและมีความสุขกัน อย่ าเอาเวลาชีวิตของเรา มุ่งไปแต่การทำงานหนัก ๆ เพื่อหาเงินไว้ใช้บั้นปล า ยชีวิต เพราะถึงตอนนั้น บั้นปล า ยชีวิตเรา อาจจะต้องนำเงินส่วนนั้น จ่ายแต่ค่ารั ก ษ าพย าบาลก็ได้
ที่มา meeruk