แม้ร่ำร ว ย แต่ไร้คนเคียงข้าง ชีวิตก็ไร้ความสุข

วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อน ๆไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ แม้ร่ำร ว ย แต่ไร้คนเคียงข้าง ชีวิตก็ไร้ความสุข ไปดูกันว่าทำไมการร่ำร ว ยแต่ไม่มีคนข้างกาย ถึงไร้ซึ่งความสุข

หากเราเห็นใครต่อใครไม่ดีไปซะหมด เป็นไปได้ว่า สิ่งที่ว่าไม่ดีนั้น อาจซ่อนเร้นอยู่ในจิตใจของเราเอง ตัดสินผู้อื่นเป็นสิ่งง่ายดาย แต่การเห็นความอคติ โ ก ร ธ เ กลี ย ดชัง ในขณะที่ตนกำลังตัดสิน เป็นสิ่งที่ทำได้ย าก ต้องใช้สติ วุฒิภาวะสูง ที่ไปคิดว่า เขาชั่ วร้ า ยเท่าไหร่ บางทีกลับเป็นเราเอง ที่ชั่ วร้ า ยยิ่งกว่า ชีวิตไม่แน่นอน และมีเวลาจำกัด ความอบอุ่นในครอบครัวจึงรอไม่ได้

ขณะที่ชีวิตก็ยังต้องการเงินทองเพื่อจับจ่าย ดำรงชีพ เราจะทำอย่ างไรให้การงานเจริญก้าวหน้า และสร้างครอบครัวที่ดีไปพร้อมกันได้ เรื่องนี้เป็นโจทย์ใหญ่ของคนยุคนี้ หากใครพลาดท่าเสียที ชีวิตก็คงเสียสมดุล ได้อย่ างเสียอย่ าง หรือไม่ได้อะไรสักอย่ าง ความร่ำร ว ยที่ไร้คนเคียงข้าง คงไม่ใช่ความสุข แต่การอยู่พร้อมหน้าพร้อมต า ทว่าขัดสนข้นแค้น ก็คงไม่ใช่ทางเลือ กที่ดีนัก

ทั้งความสำเร็จในการงาน และครอบครัว ควรคู่เคียงข้าง ไม่ควรต้องเลือ กเพียงสิ่งเดียว โลกนี้มีคนจำนวน มากที่สูญเสียทั้งสองสิ่ง และยังพอมีคนที่ได้เพียงสิ่งเดียว มีเพียงน้อยนิดที่ได้สองสิ่งพร้อมกัน สถานการณ์ชีวิตของเราเป็นแบบไหน มีสิ่งใดไหมกำลังสูญเสีย ลองมองชีวิตของตนด้วยความจริงใจ ตระหนักและให้ความสำคัญกับสิ่งสำคัญเสียแต่วันนี้ เพราะคนที่ได้ครบสองสิ่งนี้ มีไม่มากนัก

ที่มา dhammasawatdee