วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิตกับความรักผิดชอบที่มี กับบทความ คุณค่าของชีวิตไม่ได้วัดกันที่อายุ แต่วัดกันที่ความรับผิดชอบที่มี ไปดูกันว่าทำไมคุณค่าของชีวิตของคนเรา ถึงไม่ได้วัดกันที่ช่วงอายุของการเติบโต
โตขึ้นน้องจะรู้ว่า ย ากยิ่งกว่าหาสามีดี ๆ คือหาทำเลค้าข า ยดี ๆ ย ากยิ่งกว่าสอบเข้า มหาวิทย าลัยดี ๆ คือ การมีอาชีพการงานดี ๆ โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า พ่อแม่เราเอาเงินที่ไหน มาเลี้ยงเรา ขนาดเราเงินเดือน 3 หมื่น ยังไม่พอจะให้พ่อแม่ได้เลย โตขึ้นน้องจะเข้าใจ ว่าโซดาขวดละ 100 ในผับที่น้องไป แพงขนาดไหน น้องจะเริ่มสงสัยว่า แม่คนเดียวทำไมเลี้ยงลูก 3 – 4 คนได้จนเรียนจบ
แต่ลูก 3 – 4 คน เรียนจบ มีงานทำหมด แต่ไม่มีใคร เลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว โตขึ้นน้องจะเข้าใจ ว่าทำไมแม่ต้องทำงานหนัก วันหยุดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว น้องจะรู้ว่าเขาทำเพื่อใคร วันนึงน้องจะคิดได้ ว่าชีวิตในรั้วมหาวิทย าลัย เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว เพราะมีคนหาเงินให้ใช้ เรียนไปเที่ยวไปไม่ต้องคิดอะไร
วันนึงน้องจะรู้ ว่าคุณค่าของชีวิต ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่ หรือ กระเป๋าแบรนด์เนม แต่มันวัดกันที่ ความรับผิดชอบ และสามัญสำนึก วันนึงน้องจะรู้ว่า คนที่ร่ำร ว ยที่แท้จริง คือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ไม่ใช่คนที่สามารถจ่ายค่าเหล้า ขวดละ 5 พันโดยไม่เสียดาย วันที่พ่อแม่ต า ย วันนั้นแหละ คือวันที่โลกนี้ ไม่มีใครรักน้องจริง หลงเหลืออยู่อีกแล้ว
เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ ผัวในโซเชี่ยล วันนึงน้องจะเรียกร้องหาแต่พ่อแม่ ที่ไม่มีวันหวนกลับคืน มาได้ แม่ข า ยแกงได้วันละไม่ถึงพัน เลี้ยงลูกจนเรียนจบมีงานทำมาได้ ลูกเงินเดือน 2 – 3 หมื่น กลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้ วันนี้บทความนี้ น้องอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจ สักวันที่คิดได้จะเข้าใจมันดี
ที่มา songtorkwamrak
