ข้อคิดการใช้ชีวิตของต้นโอ๊กกับต้นอ้อแฝง

วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนร้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ ข้อคิดการใช้ชีวิตของต้นโอ๊กกับต้นอ้อแฝง ไปดูกันว่าข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้จะทำให้ชีวิตของเรามีความสุขได้อย่ างไร

กาลครั้งหนึ่งนาน มา แล้วกลางผืนป่า อันแสนร่มรื่นอุดมสมบูรณ์ มีต้นโอ๊กใหญ่ ยืนแผ่กิ่งใบ อย่ างสง่างาม จนสั ตว์ป่าที่ผ่านไปมา ได้อาศัยพักพิง อีกทั้งสั ตว์เหล่านั้น ก็ชื่นชมในความแข็งแกร่งของมัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ต้นโอ๊ก รู้สึกภาคภูมิใจนานวัน เข้าจากความภูมิใจ ก็แปรเปลี่ยนเป็นความลำพองตน คิดว่าตัวเองมีอำนาจถึงขั้น เป็นที่พึ่งพาแก่คนอื่นได้ ‘ สวัสดีเจ้าต้นอ้อน้อย เจ้านี่ช่างตัวเล็กบอบบาง เหลือเกินนะสบายดีหรือไม่ล่ะ’ ‘ สวัสดีคุณต้นโอ๊กสูงใหญ่ ฉันสบายดี และสุขใจมาก

ถึงจะตัวเล็กบอบบางแต่ก็ไม่เป็นอะไร’ ต้นอ้อ กล่าวตอบต้นโอ๊ก ด้วยน้ำเสียงสดใส และถ่อมตน ‘ อย่ างนั้นหรือ ทั้งรากอันแสนสั้น กับลำต้นที่เปราะบาง จนปลิวไปมา แม้ลมพัดเบาๆเจ้าจะมีความสุขได้อย่ างไร’ ต้นโอ๊กกล่าวด้วยความสงสัย พลางขำขันไปด้วย พร้อมหัน มาพูดต่อ ‘ ลองยืดรากลงดิน แล้วยืดลำต้นให้สูง เท่าฟ้าแบบเราดูสิ ต่อให้มีอั นตรา ยมาถึงตัวแค่ไหน ก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอ กฮ่าๆๆ’ ต้นอ้อได้แต่รับฟังเงียบๆ ไม่โต้ตอบอะไรสักนิด อยู่มาวันหนึ่ง พายุลูกใหญ่ได้ เคลื่อนผ่านป่าแห่งนี้ทั้งลม และสายฝนพัดกระหน่ำ อย่ างรุนแรงแบบ ไม่เคยเกิดขึ้น มาก่อน ทำเอาสิ่งมีชีวิต

ในป่าต่างหนีหลบภั ย ด้วยความหวาดกลัว เหลือแค่ต้นโอ๊กใหญ่ ที่เชื่อมั่นว่าพายุจะทำอะไรตนไม่ได้ ‘ ลมพัดแค่นี้ทำอะไร เราไม่ได้หรอ ก ต้นเราใหญ่โต แข็งแกร่งขนาดนี้ ไม่มีทางล้มลงแน่นอน’ ด้านต้นอ้อ ผู้บอบบางไม่นึกหวั่นอะไรมาก เพราะตัวมันเอง ก็ลู่ไปต ามลมได้ตลอ ดเวลา ไม่คิดขัดขืนอะไร ลมแรงแค่ไหน ก็ทำอั นต รายต้นอ้อไม่ได้ ต้นโอ๊กใหญ่ เห็นต้นอ้อเอนไปเอน มาแบบนั้นเลยหัวเราะ ใส่พร้อมพูดถากถาง ‘ โธ่เจ้าต้นอ้อ กระจิดริดเอ๋ยยอมแพ้ เสียเถิดลมแรงขนาดนี้

เจ้าคงไม่รอ ดหรอ กมัว แต่เอนไปเอน มาเสียเวลาเปล่า’ พูดไม่ทันข า ดคำต้นโอ๊กใหญ่ ก็ล้มลงรากที่ฝังอยู่ใต้ดินลึก ก็โผล่มาให้เห็นด้วย ส่วนต้นอ้อก็ยังปลิวไหว ไปต ามลม จนกระทั่งพายุพัดผ่านไปอีก 2-3 วันต่อมา ช าวบ้านผ่าน มาเห็นต้นโอ๊ก ที่ล้มลงจึงเอาเลื่อยมาตัดไม้ เพื่อเก็บไว้ใช้สอยและสร้างบ้านเรือน ทิ้งไว้เพียงพื้นที่ว่างเปล่า อันเคยมีต้นโอ๊ก ตั้งอยู่ส่วนต้นอ้อผู้อ่อนโยน และโอนอ่อนไปต ามลม ก็ยังคงยืนต้น อย่ างสำราญไปอีกนานแสนนาน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนที่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน และยอมโอนอ่อน ผ่อนต ามสถานการณ์ ย่อมผ่านพ้นเรื่องต่างๆไปได้ด้วยดี กลับกันคนที่แข็งกระด้าง ไม่ยอมปรับตัว มักจะต้องแพ้ภั ยจนไปไม่รอ ดเอง

ที่มา yakrookaset