วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้วิธีการสอนลูกให้รู้จักความลำบาก กับบทความ อย ากให้ลูกมีอนาคตที่ดี จงสอนลูกจับปลา ไปดูกันว่าการสอนลูกจับปลานั้นส่ งผลต่ออนาคตลูกได้อย่ างไร
คนเป็นพ่อเป็นแม่ ควรฝึกหัดให้ลูกรู้จักความลำบาก สอนลูกจับปลา ไม่ใช่หาปลาให้ลูกกิน สอนลูกให้จับปลา เป็นหากินได้ตลอ ดไป…!! จงอย่ าให้ปลาแก่เขา… ควรจะให้เบ็ดตกปลาเขาไปแล้ว สอนวิธีการหาปลาให้แก่เขา เพื่อให้เขารู้จัก การเอาตัวรอ ดในสังคม และรู้จักการหากิน ด้วยตัวของเขาเอง คนเป็นพ่อเป็นแม่ หล า ย คนเป็นแบบนี้…
ลูก…’ แม่ขอเงิ นหน่อยจะออ กไปเที่ยวกับเพื่อน’ แม่บอ กว่า…’ ลูกรู้ไหมว่าสมัยแม่ อายุเท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนเลย ต้องทำงานทุกอย่ าง พับถุงกระดาษขา ย ตัดใบตอง ขนไปส่ งขา ยในตลาด แต่ละบาทแต่ละสต างค์ ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ ลูกต้องรู้จักความลำบาก ไม่งั้นอีกหน่อย เกิดไม่มีแม่แล้วจะทำยังไง…..’ คนเป็นแม่ได้แต่ร่ายย าว
สาธย ายถึงอ ดีต อันลำบากของตน ส่วนลูกก็นั่งฟังแม่เงียบๆ เมื่อแม่เทศน์จบ…ก็ควักเ งินยื่นให้ลูกต ามเคย…!! พ่อแม่จำนวน มาก ทำอย่ างนี้จริงๆ เมื่อลูกขอเงิ นไปเที่ยวจะพร่ำบ่นลูก และเล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบากในสมัยก่อน เล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบากของตน เปรียบเทียบตนเอง กับลูกในวัยเท่ากัน แล้วปิดท้ายด้วยการให้เงิ นลูกไป…!!
สมัยก่อนไม่มีคำว่า…’ มรดก ‘ ในพจนานุกรมชีวิต ทุกอย่ างในชีวิต ต้องออ กแรงหามาด้วยตัวเอง อย่ างย ากลำบาก ทว่าเมื่อลืมต าอ้าปากได้ คนเป็นพ่อเป็นแม่รุ่นก่อน จึงกลัวลูกต้องมาลำบากแบบตน จึงเผลอทำให้ลูกเสียคนโดยไม่ตั้งใจ เลี้ยงลูกแบบหาปลาให้กิน ไม่หัดให้ลูกทำอะไรเองจริงๆจังๆ พ่อแม่จำนวน มาก เก็บเงิ นเก็บทองไว้ โดยไม่ยอมใช้บอ กว่า…’ เก็บไว้ให้ลูก’ เพียงเพราะพ่อแม่ ไม่อย ากให้ลูกผ่าน
ความลำบากเหมือนตัวเอง การเตรียมทุกอย่ างให้ลูก ก็ไม่ต่างอะไรกับหาปลาให้ลูกกินเลย เหมือนสะท้อนสิ่งที่ตัวเองข า ดไป ในวัยเด็กคิดว่าสิ่งเหล่านั้น จะเติมเต็มลูกได้ แต่มันกลับสร้างนิสัย’ ไม่สู้งานหนัก’ ให้ลูกไปโดยปริย าย…!! ไม่มีเงิ นไม่ใช่ปัญหา การไม่รู้จักคิดไม่รู้จักทำมาหากิน ไม่มีความพย าย ามนั่นแหละ คือปัญหา บางครั้งการมีเงิ น มาก อาจทำให้เลี้ยงลูกย ากขึ้น…!!
หากเปรียบเ งินเหมือนไขมันในร่างกาย ก็คงไม่ผิดนัก น้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็ส่ งผลเสียต่อสุขภาพ ในสังคมบูช า คนร วย และการร วย ทางลัด การอบรมสั่งสอนลูก เดี๋ยวนี้ย ากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสิ่งเร้ารอบตัว ทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้น แล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ คือต้องสอนเรื่องความอ ดทน วินัยการใช้เงิ น และการหาปลากินเอง การรู้จักใช้ชีวิต และรับผิดชอบตัวเอง อย่ าสร้างปัญหาแก่สังคม ไม่พอ กพูนด้วย’ ไขมันแห่งวัตถุนิยม
‘ มากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้าง และมองให้ออ กว่า หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูก ไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอง หรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า กล า ย เป็นรอแต่แบมือขออย่ างเดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้องรักให้ถูกวิธีด้วย คนร วย ที่ฉลาดรู้ว่าการได้เงิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เงิ น และคนที่ไม่รู้จักหาเ งิน มักใช้จ่ายเงิ นฟุ่มเฟือย คนที่ร วย จากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากมรดก อาจจะข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข า ดความภาคภูมิใจ ของการหามาได้ และทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัวอย่ างจริงไม่น้อย ที่คนร วย แบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้องค์กร
การกุศลและที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ ที่จะยืนด้วยตัวเอง และสร้างมันขึ้น มาใหม่ มหาเศรษฐีระดับโลก อย่ างวอร์เรนบัฟเฟตต์ บริจากท รั พ ย์สินเกือบทั้งหมด ให้องค์กรการกุศล แล้วบอ กว่า…’ ผมได้ทิ้งมรดก ส่วนหนึ่งให้พวกเขามากพอ ที่พวกเขารู้สึกว่า จะสามารถทำอะไรก็ได้ แต่…ไม่มากพอ ที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย
‘ เหมือนกับว่าให้รู้จัก นำมรดกก้อนนี้ไปลงทุนต่อยอ ดเพื่อให้ตนเอง สามารถจับปลาเองได้ เราต้องสอนค่านิยม ชื่นชมบุคคล ที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเงิ นอย่ างสุจริต รู้คุณค่าของการทำงาน การสร้างตัวนี่ อาจเป็นสิ่งที่มีค่า กว่าการให้เงิ นอย่ างเดียว ต ามสุภาษิตที่ว่า…’ สอนลูกจับปลาไม่ใช่จับปลาให้ลูก’
ที่มา bitcoretech, yakrookaset
