วันนี้เราอย ากที่จะนำเสนอบทความเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในทุกๆ วันโดยที่ยังมีแม่ อยู่กับบทความ หากวันนี้แม่ยังอยู่กับเรา จงดูแลแม่ให้ดี ไปดูกันว่าหากวันนี้เรายังมีแม่อยู่ ทำเราถึงควรดูแลท่านให้ดี
วันนี้เรามีบทความมาเตือนสติ คนที่ไม่เห็นคุณค่าของ ‘แม่’ อ่านให้จบแล้วคุณจะรู้ว่า คุณเป็นคนโชคดีมากแค่ไหน ที่แม่ยังมีชีวิตอยู่กับคุณ ยังโชคดีมากแค่ไหน ที่ลืมต าตื่นขึ้น มา แล้วยังเจอผู้หญิงที่เราเรียกว่า ‘แม่’ หากวันนี้คุณลืมต าตื่นขึ้น มาย ามเช้า แล้วคุณยังได้เจอแม่ จงดูแลท่านให้ดี แต่หากวันไหนที่คุณลืมต าตื่นขึ้น มา แล้วไม่เจอท่านแล้ว คุณจะไม่มีวันหวนคืนได้อีกเลย แม้แต่เสี้ยววินาที
หากวันนี้แม่ยังอยู่กับคุณ ก็จงทำดีกับท่าน ดูแลท่านให้ดีเหมือนที่ท่านดูแลเรา เมื่อย ามที่เรายังเด็ก หล า ยคนอาจจะเคยคิดว่า การที่แม่บ่นแม่ด่านั้น น่ารำคาญและเราไม่ชอบเอาเสียเลย แต่อย่ าลืมนะว่า ถ้าเขาไม่รักและห่วงเรา เขาก็คงไม่บ่นไม่ด่า ให้เหนื่อยหรอ ก เราอาจจะมองว่าการกระทำของแม่นั้น ทำให้เรารู้สึกเบื่อและหงุดหงิด เวลาที่ท่านต่อว่าหรือคอยจ้ำจี้จ้ำไช บ่นเราตลอ ดเวลา นั่นก็เพราะว่า เราทำตัวไม่ถูกต้องหรือเปล่า แม่ก็เลยบ่นก็เลยด่า
ถ้าเราทำตัวดี ๆ เขาก็คงไม่ทำแบบนี้ หล า ยคนนั้นยังถือว่าโชคดีมากนะ ที่ยังมีแม่คอยบ่น คอยด่า คอยสั่งสอน เตือนสติอยู่ตลอ ดเวลา แต่กลับบางคนนั้น เขาไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว เนื่องจากว่าแม่ของเขา ได้จากเขาไปแล้ว เพราะฉะนั้น ในวันที่ท่านยังอยู่เรา ก็ทำดีกับท่านให้มากนะ ถึงท่านจะบ่น จะด่าอะไรเรา ก็อย่ ารำคาญหรือโมโหเลย แต่ให้เก็บมาคิดจะดีกว่า เพราะถ้าวันไหนแม่ไม่อยู่กับเราแล้ว เราอาจจะคิดถึงท่าน อย ากจะทำอะไรไม่ได้ ก็ได้นะ
หากพรุ่งนี้ไม่มีแม่ โบราณว่า ข า ดพ่อเหมือนไม้ถ่อที่หัก ข า ดแม่เหมือนแพแตก ชีวิตของลูกคงกระจัดกระจายไร้ทิศทาง ไร้อนาคต ไร้การศึกษา กล า ยเป็นเด็กมีปัญหา เป็นภาระของสังคม คงต้องทุ ก ข์ทรมานอย่ างหาประมาณมิได้ หากเปรียบชีวิตเหมือนการข้ามฝั่ง ในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก เต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน ซึ่งต้องอาศัยแพและไม้ถ่อข้ามฝั่ง เพื่อไปสู่เป้าหมายอย่ างปลอ ดภั ย หากเปรียบไปก็เหมือนพ่อ กับแม่ ไม้ถ่อเปรียบเสมือนพ่อ แพเปรียบเสมือนแม่ ถ้าไม้ถ่อหักก็ยังสามารถใช้มือหรือเท้าพายแทน แต่ก็ต้องทุลักทุเลพอควร มีโอกาสถึงฝั่ง 50 – 50
แต่หากแพต้องแตก หรืออับปางกลางแม่น้ำ โอกาสที่จะถึงฝั่งก็คงลางเลือน และริบหรี่เต็มประดา อาจต้องจมน้ำ หรือเป็นอาหารของสั ต ว์ร้ า ยได้ เปลวเทียนละล า ย เพื่อเปล่งเสียงอันอำไพ ชีวิตมะล า ยไป เหลือสิ่งใดไว้ทดแทน หากเปรียบเทียนที่จุดขึ้น เหมือนกับชีวิตแม่ของเรา เทียนเล่มนี้มันส่องแสงให้มากเท่าใด ลำเทียนเองก็จะสั้นลง ๆ ล้ายดังชีวิตแม่ที่ให้ลูกมากแค่ไหน อายุของแม่ก็จะสั้นลง ๆ อายุที่ได้มา ก็คือเวลาที่เสียไป ยิ่งลูกมีความเจริญรุ่งโรจน์มากขึ้นเท่าใด ชีวิตแม่ก็ยิ่งแก่ลง และหดห า ยลงไปเท่านั้น
บางครั้งเทียน มันก็ลุกโชติช่วงชัชวาล บางครั้งก็ริบหรี่หรือไม่ก็ดับ แล้วน้ำต าเทียนก็ไหลหยดย้อย เหมือนหย าดน้ำต าของผู้เป็นแม่ของเรา ในที่สุด เทียนที่จุดขึ้นก็จะเหลือเพียงไส้ดำ ๆ วาระสุดท้ายของแม่เราก็จะเป็นอย่ างนี้ ตอนที่แม่มีชีวิตอยู่ ถ้าวันนี้ไม่แสดงความกตัญญูต่อท่าน อาจจะไม่มีโอกาส แล้วจะไปอ้อนวอน ตอนที่แม่มีแต่ร่างซึ่งไร้วิญญาณแล้ว คงไม่มีความหมาย น้ำเย็น ๆ สักแก้วเอาไปให้ท่านดื่ม เสื้อผ้าดี ๆ สักชุด อย่ าเอาไปให้ท่านดื่มตอนที่ท่านไม่มีชีวิตแล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไร ให้ของขวัญแก่แม่นับแต่นี้ด้วย ทำดีต่อพ่อแม่ตอนแก่เฒ่า ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา
ที่มา meeruk
