วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ อย่ าลืมคนที่ดึงคุณขึ้น มาในวันที่คุณล้ม แล้วอย่ าเสียเวลาชีวิตให้กับคนที่ทำให้คุณล้มลง ไปดูกันว่าทำไมเราถึงไม่ควรลืมคนที่ช่วยเหลือเรา และร้องไห้เสียใจให้กับคนที่ผลักเราล้มลง
ในชีวิตคนเราจะต้องพบเจอแน่ ๆ คือ ผิดหวังและสมหวัง ปะปนกันไป ไม่มีใครเลยบนโลกนี้ ที่จะสมหวังเพียงอย่ างเดียว และไม่มีใครเลยบนโลกนี้ที่จะผิดหวังเพียงทางเดียว ดังนั้นแล้ว เราต้องเข้าใจว่า หากวันใดที่เราทุ ก ข์ เราควรมองหาข้อ ดีความทุ ก ข์นั้น ฝนนั้นตกทั่วฟ้าเพียง แต่มันไม่เคยตกพร้อมกัน สิ่งดี ๆ ในชีวิตก็เช่นกัน เกิดขึ้นทุกคน แค่ไม่เคยเกิดขึ้นพร้อมกัน
อย่ าเอาช่วงเวลาที่เรามีความทุ ก ข์ ไปเปรียบเทียบกับช่วงเวลาคนอื่น ที่กำลังมีความสุข เพราะมันคือ การเพิ่มทุ ก ข์ในใจเรา เมื่อเวลาใจเรา ประสบพบเจอทุ ก ข์สิ่งที่เรามองหา ไม่ใช่ว่าเมื่อไหร่ความทุ ก ข์นั้น มันจะหมดไป เพราะถึงยังไง มันก็ต้องหมดไปต ามกาลเวลาของมัน เมื่อเราทุ ก ข์ เราควรเรียนรู้ทุ ก ข์ และมองหาข้อ ดีของทุ ก ข์นั้น เช่นเมื่อฝนตก เราก็ไม่ต้องไปคิดว่าเมื่อไหร่มันจะหยุดตก
เราอาจจะมองหาว่า ในสายฝนนั้น ยังมีสายรุ้งที่สวยงามปรากฏอยู่ ในค่ำคืนที่โหดร้ า ย อีกไม่นานพรุ่งนี้ก็เช้า วันพรุ่งนี้ยังไงก็ต้องมาถึง แต่เราอาจจะต้องอ ดทนรอ กับค่ำคืนที่ เงียบเหงาและโศกเศร้า หากเรามัวคิดแต่ว่าเมื่อไหร่จะเช้า เราก็มัวแต่จะทุ ก ข์เพิ่ม แต่ถ้าเราคิดว่า ค่ำคืนที่มืดมนนั้น เรายังเห็นดวงดาวสว่างสดใส เราก็จะทุ ก ข์น้อยลง เมื่อไหร่ที่เรามีความทุ ก ข์ หากเรามองว่าเรามีเพื่อนคอยสนับสนุน คอยเคียงข้างช่วยเหลือเราให้ห า ยจากทุ ก ข์ เราก็ค้นพบว่า ชีวิตนี้ฉันโชคดีที่มีทุ ก ข์ เพราะทุกครั้งที่ฉันผ่านทุ ก ข์ ฉันพบว่าฉัน มีคนที่รักฉันคอยผ่าน มาด้วยกัน
ที่มา meeruk